Donor: Ja/Nee

Nu social media volledig ingeburgerd is in ons dagelijks leven, zie en lees je veel oproepen om donor te worden. Bloeddonor, stamceldonor, orgaandonor. Je kunt zelfs meer dan één leven redden.

Het is algemeen bekend dat er een tekort is aan donoren. De reden is vaak dat veel mensen vanuit persoonlijke overwegingen geen donor willen worden. Ook zijn er mensen die niet precies weten wat ze willen en de knoop niet doorhakken. Beide redenen zijn niet zo verwonderlijk. Zo kan het zijn dat je het idee van donorschap zo eng vindt dat je twijfelt en in het midden blijft hangen. Of zelfs besluit het niet te doen.

Knoop doorhakken

Toch is het voor jezelf en je nabestaande fijn als er zekerheid is over jouw wensen en die van je naasten, als het gaat om bijvoorbeeld orgaandonatie. Het is misschien niet voor iedereen prettig om bij leven na te denken over de dood. Maar de dood is eigenlijk het enige in het leven dat zeker is. Of het nu vanuit religieuze overweging of vanuit algemene normen en waarden is, iedereen weet dat je er goed aan doet om een ander te helpen.

donor

Zelf zou ik het ook prettig vinden als iemand die mij dierbaar is nog gered kan worden door een ander. Het liefst wanneer degene die de helpende hand biedt hier zelf geen schade aan ondervindt. Dat kan bijvoorbeeld makkelijk bij bloed- of stamceldonatie. Zouden we deze mogelijkheid niet in stand moeten houden door zelf ook bloed, organen en weefsel beschikbaar te stellen? En niet alleen te willen ontvangen als het zover is?

Donor gevraagd

Een donor is iemand die op vrijwillige basis, in leven óf na het overlijden, vloeistoffen/delen van zijn of haar lichaam beschikbaar stelt aan een ander. Iedereen, die wilsbekwaam is kan besluiten om donor te worden. Donoren worden sinds 1998 landelijk geregistreerd in het donorregister.

Als een donorschap is geregistreerd kan familie na het overlijden geen andere beslissing nemen dan, bij leven, door de donor is gemaakt. Mocht het zo zijn dat de overledene misschien wel donor had willen zijn maar dit, om welke reden dan ook, niet heeft laten registreren kan de familie, na overlijden van de betreffende persoon alsnog toestemming geven voor donorschap.

Meer weten?

Wil je je meer verdiepen in donorschap of heb je uiteindelijk de, soms moeilijke, beslissing genomen om je als donor te laten registreren? Op Donorregister en JaofNee kun je meer informatie vinden over het donorschap. Verder kun je kijken bij Sanquin over het doneren van bloed en Europdonor om stamceldonor te worden.

***
Afbeeldingen: Donorregister, Plusonline.nl

Author: Sophia

Communicatie | Schrijver | Keukenprinses | Fan van duurzame gadgets | Verantwoorde cosmetica | Trend watcher op het gebied van duurzaamheid| Mijn kinderen verdienen het beste!

Share This Post On

2 Comments

  1. Hallo Nur,

    Bedankt voor jouw reactie.
    In 2010 heb ik mezelf geregistreerd als donor. In die tijd kon je aangeven of je jouw lichaamsdelen tevens beschikbaar wou stellen voor de wetenschap. Ik heb dit laatste zelf niet gedaan omdat ik denk dat er een kans in zit dat de wetenschap iets doet waar ik niet helemaal achter sta. Of deze gedachte terecht is of niet dat kan ik niet beargumenteren, ik heb in deze puur op mijn gevoel gehandeld (erg belangrijk, denk ik).
    Voor mij geld de regel: waar ik aanspraak op wil maken (voor mijzelf of mijn naaste) moet ik ook in stand houden. Verder vertrouw ik op een goede en nette “afwikkeling” van de donor-procedure en dus ook de “oplevering” van mijn lichaam naderhand.

    Zelf ben ik islamitisch. Voor de zekerheid heb ik mijn donorschap bij mijn geestelijk leider (imam) voorgelegd. Hij gaf aan dat het, volgens hem, vanuit religieuze overwegingen zelfs aan te bevelen is om donor te worden. Hierbij gaf hij ook aan dat mensen op deze manier ook nog de kans hebben om tot nieuwe inzichten te komen en misschien nu wel religieus worden of zich tot het geloof bekeren. Dit zou het hele donorschap volgens hem nog mooier maken.
    Mede omdat ik geloof, geloof en vertrouw ik op de beste afwikkeling van het donorschap zodat mijn nabestaande op de juiste manier afscheid van mijn lichaam kunnen nemen.

    Ik hoop dat ik je vragen op een manier heb kunnen beantwoorden zodat jij er wat aan hebt. Als je nog meer vragen hebt, ook over jouw eigen keuze dan hoor ik het graag.

    Heel veel succes met jouw beslissing.

    Vriendelijke groeten,

    Sophia

  2. Dag Sophia,

    Interessante post. Ik ben er zelf ook erg mee bezig de laatste tijd. In mijn tienerjaren heb ik me ooit geregistreerd als ‘geen donor’, maar wil nu graag mijn besluit herzien.

    Ben jij er zelf al uit? Wat zijn jouw eigen overwegingen om al dan geen donor te zijn?

    Ik vind het bijvoorbeeld erg belangrijk om na een eventuele donatie er nog ‘netjes’ uit te kunnen zien voor de nabestaanden. Maar ik heb zelf uiteraard nooit gezien hoe het lichaam van de overledene er uitziet na donatie.

    Ook heb ik op het net gelezen dat je door je te registreren als donor, delen van je lichaam beschikbaar stelt aan de wetenschap. Natuurlijk kun je daar bezwaar tegen maken. Toch, vraag ik me af hoe bewust men is van dat feit.

    Voor mij speelt geloof tevens een rol in deze beslissing. Ik ben erg geïnteresseerd in hoe monotheistische religies aankijken tegen donorschap.

    In afwachting van je reactie. Groeten, Nur

Plaats een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.