Ik heb een haat-liefde relatie met kookprogramma’s. In beginsel ben ik altijd nieuwsgierig naar het eindresultaat van de kookkunsten van de koks en geboeid door het benijdenswaardig gemak waarmee er in korte tijd een driegangen menu op tafel wordt getoverd. Maar dan gaat de kok in kwestie er nog even voor zitten om zijn of haar gerecht met veel smikkel en smakkel geluiden naar binnen te werken. Het is dan zo frustrerend om niet mee te kunnen proeven, dat ik geërgerd weg zap terwijl ik mijn maag tot bedaren probeer te brengen. Hoe fijn zou het zijn om de TV in te kruipen en heerlijk mee te tafelen…
Instant eten bestellen
In de TV kruipen zal waarschijnlijk niet op korte termijn bewaarheid worden, maar ik heb meer dan eens gedacht aan hoe het zou zijn als het 3D-printen gangbaarder wordt in de toekomst. Want stel je eens voor, dat je tijdens een reclameblok of een ‘hatelijk’ kookprogramma niet alleen voor de TV hoeft te fantaseren over eten dat je niet in huis hebt, maar dat je ook daadwerkelijk én onmiddelijk kunt bestellen via je eigen TV en 3D-printer! Dat gerechtje van Jamie Oliver is ineens binnen hand- en maagbereik.
Tijd voor een zoektocht op internet.
3D: recyclebaar
Toen ik las over Michiel van der Kley, was ik meteen geboeid. Volgens Michiel gaat 3D-printen de industrie op z’n kop zetten. Deze ontwerper heeft met 4.760 3D-geprinte stenen het project EGG, een sculptuur van zo’n drie meter hoog, gebouwd. Michiel heeft ook nog eens gekozen om te printen met een recyclebaar materiaal. Deze ontwikkeling geeft me hoop en ik surf verder op het net.
Geen voorraad nodig
Ook binnen de autobranche is 3D-printen niet onopgemerkt gebleven. De Amerikaanse Local Motors heeft als eerste ter wereld een werkende auto geprint, genaamd ‘Strati’. Dat betekent ‘lagen’ in het Italiaans en heeft betrekking op de printtechniek van het model; deze is namelijk, je raadt het al, in laagjes. Het ideale aan een geprinte auto is de snelheid waarmee je een voertuig op maat kunt ontwikkelen. Je hebt geen grote voorraden of veel tijd nodig. Daarnaast kun je ‘thuis’ gemakkelijk een defect onderdeel vervangen via je eigen 3D-printer. Hoe makkelijk is dat?
Food on demand
Een andere, spannende ontwikkeling die dicht bij mijn food fantasy komt, is Foodini. Als ik het bedrijf Natural Machines moet geloven, hebben we binnenkort geen foodprocessors of broodbakmachines nodig in huis; slechts een food printer. Foodini is nog in ontwikkeling en kan vooralsnog deegwaren en chocolade aan. Voor een € 1000,- per apparaat kun je binnenkort zelf een pizza of pastagerecht printen voor het avondeten. Zou het ook ‘echt’ smaken?
Afweging
Wat mij betreft is 3D-printen goed op weg om mainstream te worden. Er zitten veel voordelen vast aan een printer waarmee je vrijwel alle gebruikersvoorwerpen kunt maken en die bovendien ook kan werken met recyclebare materialen. Mijn zoektocht laat zien dat het 3D-printen van etenswaren dichterbij is dan ik in eerste instantie dacht. Superfijn om precies te weten wat er in je eten zit, handig om gerechten digitaal te kunnen delen en fysiek te kunnen printen. Het kijken naar Jamie’s kookprogramma zou dan in ieder geval een heel nieuwe dimensie krijgen 😛
Een mogelijk nadeel, met oog op de toekomst, lijkt me dat mijn kleinkinderen waarschijnlijk niet meer zullen weten hoe ‘echt voedsel’ verbouwd of gemaakt wordt. Het idee dat zij geen koekjes meer zullen bakken of een appel van een boom zullen plukken, omdat ze gewend zijn dat ‘alles’ met-een-druk-op-de-knop uit een apparaat komt, tempert ook mijn eetlust. Zoals met veel nieuwe uitvindingen van deze eeuw, is hier ook weer de vraag waar de grenzen van het toelaatbare liggen. Natuur versus maakbaarheid: wie wint?
Wat vind jij van deze ontwikkeling: zou jij een food printer aanschaffen?
***
Bron: Natural Machines, Local Motors, Michiel van der Kley
Afbeeldingen: Designboom.nl, Wikipedia.org, Brit.co
