Veel boeren stoppen met hun agrarische bedrijf. Terwijl het aantal monden groeit. Zijn er in de toekomst nog voldoende boeren om te voorzien in onze voedselbehoefte of moeten we op zoek naar alternatieven?
Slimme boeren
Het aantal boeren bedrijven is de afgelopen jaren sterk gekrompen, de grootte per bedrijf neemt echter toe. Deze schaalvergroting heeft tot gevolg dat iedere boer meer land in bezit heeft en dus meer monden kan voeden. Ook de techniek gaat vooruit en helpt de boer een hogere productiviteit te behalen. Zo voedde in 1920 iedere boer 19 monden. Een sprong in efficiëntie had tot gevolg dat in 1970 iedere boer 26 monden kon voeden. Nu (peildatum 2013) is dat aantal opgelopen tot 155 monden.
Uitstervend beroep
Dit neemt niets af aan het feit dat het totale oppervlakte van de Nederlandse boeren bedrijven krimpt. Boeren verruilen vaker hun riek voor een baan in de stad door gebrek aan een opvolger, grootschalige concurrentie of de lage prijs die door supermarktketens betaald wordt. Ook wordt boeren vaker de keuze geboden hun bedrijfsrechten te verkopen ten gunste van groeiende verstedelijking.
Nieuw perspectief
Voor stoppende boeren komen er steeds meer alternatieven naast de bewandelde wegen van zorg- of vakantieboerderijen. In plaats van mais en graan te oogsten, kan de boer zonne-energie gaan oogsten als zogenaamde zonneboer. De Achterhoekse Groene Energie Maatschappij (AGEM) deed onderzoek en ontdekte dat als de regio 750 zonneboeren erbij krijgt er voldoende elektriciteit opgewekt wordt voor 200.000 huishoudens.
Vraag en aanbod
Met het krimpende aantal boeren komt onze voedselvoorziening in een ander daglicht te staan. Kan in de toekomst nog wel voldaan worden aan de vraag? We hebben inzicht verworven in de ontwikkelingen van het aanbod. De andere kant van het verhaal is de vraag, waar wij met z’n allen grote invloed op hebben. De groeiende voedselbehoefte kan teruggedrongen worden door minder te verspillen, bewuster om te springen met voedsel en te kiezen voor seizoensproducten.
Balans
Wat je zelf kunt bijdragen aan het voortbestaan van de boer is niet altijd even duidelijk. Het bezoeken van een versmarkt is al een start. Hier betaalt de consument een eerlijke prijs, vaak direct aan de boer. Doordat er een verhaal en een gezicht achter de producten zit krijgt het meer betekenis. Hiermee kan een groter draagvlak gecreëerd worden voor de probleemstelling. Laten we voor nu op zoek gaan naar een gezonde balans tussen de vraag naar voedsel en het aanbod door boeren.
Kan in de toekomst nog wel voldaan worden aan de voedselvraag?
