Veranderingen zijn nooit simpel, zo blijkt maar weer. Een tijdje geleden schreef ik over mijn verwondering over sealed waterflessen op elke vergadertafel waar ik bij aanschuif. Ook tijdens raadsvergaderingen, zelfs wanneer we debatteren over onze duurzaamheidsdoelstellingen en klimaatneutraliteit, staat er ironisch genoeg een sealed fles water. Wekelijks worden er flessen met bronwater aangevoerd, en lege flessen weer opgehaald door een busje. Dat terwijl uit een waterproeverij in Brabant (waar ik ook woon) blijkt dat kraanwater minstens zo lekker is als bronwater.
Hoewel ik in de kamer van een wethouder een mooi kan zag van Brabant Water (die trots is op de smaak en kwaliteit van haar kraanwater), was dat ook niet alles. Een aansprekende kan met deksel was ik nog niet tegengekomen. Je wilt natuurlijk niet dat er stofdeeltjes in het drinkwater komen of dat iemand er overheen niest (persoonlijk horrormoment!). De herbruikbare, glazen waterflessen die ter testcase werden aangeboden door WaterCompany, kwamen dan ook als geroepen.
Alhoewel het verleidelijk is om ze ‘de dikke’ en ‘de dunne’ te noemen, onderscheid ik ze toch maar als ‘draaidopfles’ en ‘krukdopfles’. De afgelopen weken heb ik deze 2 flessen intensief uitgetest voor de lezers van Duurzaamheidskompas.
De flessen ogen allebei mooi en zonder moeite in te passen op elke vergadertafel. Beide flessen hebben in ieder geval mijn legendarische lompheid overleefd. Alhoewel ik ze nooit heb laten vallen, hebben ze wel de nodige stootjes van een kast, deur, wasbak en tafel gehad.
Beide flessen hebben een kleine halsopening. Mijn wijsvinger past er amper in. Het probleem hiervan is dat, zelfs als je in tegenstelling tot mij geen kluns bent, het hervullen van de flessen onder de kraan tot geknoei kan leiden. Niet alleen irritant als je watervlekken op je shirt hebt, maar al dat geknoei veroorzaakt ook nog eens waterverspilling. Dus een trechter bij het vullen is zeker geen overbodige luxe.
Aan de andere kant kan ik mijn enthousiasme over de smaakbehoud van het water niet verbergen. Ik heb een plastic waterfles en de flessen van WaterCompany gevuld met kraanwater. Vervolgens heb ik ze alle drie in de koelkast gezet. Na vier dagen brak het moment van de waarheid in de vorm van een mini waterproeverij.
De dikke en de dunne (oeps, ik kan het niet helpen :-)) waren duidelijk de winnaars. Als ik dan toch een keuze moet maken,adn ga ik voor de draaidop variant. Deze is korter en daardoor gemakkelijker op te bergen. De draaidop is ook veel praktischer dan de fraai ogende kurkdop-systematiek.
Alhoewel na meerdere verzoeken, zijn we in de raad helaas nog steeds niet over op kraanwater en hervulbare flessen. Ik heb besloten om voortaan uit protest deze flessen mee te nemen. Ik ben erg benieuwd of dat het verduurzamingsproces zal aanwakkeren. Ik zal er uiteraard verslag van doen!
Overigens nog ander goed nieuws; zoals alles uit de jaren ’70 terugkeert, zo ook de drinkfonteintjes. Gemeente ’s-Hertogenbosch begint met een proef door het plaatsen van twee drinkfonteintjes. Vroeger stond de stad er vol mee en tot voor kort was het slechts nog te bewonderen op historische foto’s. Maar binnenkort zijn de drinkfonteintjes er weer, midden op de drukste pleintjes en kruispunten. Dus mocht je geïnspireerd zijn door de Grote Waterflessen Test van Duurzaamheidskompas en je wegwerpfles inruilen door een duurzame variant, dan wordt het hervullen van je fles gelukkig ook steeds gemakkelijker.
